از توانایی های منحصر به فرد من اینه که اگه حتی یه دونه بادمجون
تند یا تلخ توی قابلمه باشه به سمت ظرفم جذب میکنم .
الان این که بادمجون بده تو بشقاب من نیفته شده جزء فانتزیام
آقا من و بادمجون یه روز باید بشینیم باهم یه بحث فرهنگیه درست و حسابی بکنیم و سنگامونو با هم وابکَنیم
اصن چه معنی داره ؟وقتی بادمجون درست میکنیم حتی اگه یه دونه بادمجون تلخ یا تند توی دیگ باشه
زارررت می افته توی ظرف من ،مگه من چه هیزم تری بهش فروختم ؟ چه پدر کشتگی ای با من داره آخه ؟
اصن وقتی من باشم و بادمجون درست کنن بقیه خیالشون راحته که اگه چیزی تلخ یا تند باشه تو ظرفه منه
پ.ن:من فقط بادمجون رو به صورت خورشتی دوست دارم و مدلای دیگه مثل میرزا قاسمی و کشک بادمجون و...دوست ندارم